A morte de César vai marcar un antes e un despois no pazo, pero os Pardo Veiga non rogan unha oración pola súa alma. É máis, nin sequera pretenden asistir ao enterro. Daniel afirma que a vida dun home pode xulgarse pola cantidade de persoas que acoden ao seu funeral. No caso de César Pardo, prometen ser poucas. Semella que só Nino e a súa neta Claudia choran a súa morte
